رژیم غذایی در ارتودنسی

در طول درمان ارتودنسی ثابت نباید غذاهایی با قوام سفت و سخت خورده شود زیرا احتمال جدا شدن وسایل ثابت از روی دندان وجود خواهد داشت . در صورتی که وسایل ثابت از روی دندان جدا شوند ،  اصطلاحاً گفته می شود بیمار دستگاه ارتودنسی ثابت را شکسته است که می بایست دوباره دستگاه ثابت را به دندان چسباند . این امر باعث حرکتت  نابجای دندان می شود و در روند درمان توقف ایجاد می نماید و در بعضی موارد باعث آزردگی مخاط دهان می شود و در صورت تکرار برای مینای دندان نیز مضر است .

باید دانست که وسایل ارتودنسی ثابت آنقدر محکم بر روی دندانها چسبانده می شود که به راحتی با غذاهای معمولی کنده نمی شوند . درد دندان پس از قرار دادن ارتودنسی ثابت و پس از هر جلسه فعال سازی دستگاه ارتودنسی ثابت یک امر طبیعی است و پس از چند روز برطرف می گردد . در صورت وجود درد غیر قابل تحمل می توان از مسکنن ضد درد مثل استامینوفن استفاده نمود. می بایست در طول دوره درمان ارتودنسی ثابت از خورد انواع میوه های هسته دار ، آبنبات ، بلال ، زیتون ، تکه های برشته نان ، پیتزا ،، غذاهای چسبناک مثل گز و سوهان خودداری کرد . برای خوردن انواع میوه های هسته دار نظیر گیلاس و هلو و گوجه سبز ابتدا هسته را خارج کرده ، آن را به تکه های کوچکک تقسیم نموده و سپس استفاده نمائید . برای خوردن ساندویچ و میوه هایی همچون سیب و هویج و خشکبار مثل فندق و پسته باید آنها را به تکه های کوچک تقسیم کرد و با دندانهای عقب جویده شود  .

سن مناسب برای ارتودنسی چه زمانی است؟

سن مناسب برای ارتودنسی چه زمانی است؟

زمانی‌که ساختمان‌های صورت در حال رشد هستند، ارتودنسی راحت‌تر و ساده‌تر انجام می‌شود و در زمان کمتری موفقیت بالاتری خواهد داشت. اگر این زمان سپری شود تصحیح روابط به زمان و انرژی بیشتری نیاز دارد. البته در سنین بالا‌تر، بیشترین هدف درمان، مرتب کردن دندان‌ها و در سنین پایین‌تر بیشترین هدف درمان، رفع اختلالات فکیی است. سن بیمار از این نظر اهمیت دارد که به ما نشان می‌دهد چه امکاناتی برای درمان در اختیار داریم.

آیا از فاکتور رشد می‌توان کمک گرفت یا خیر؟ البته فراموش نکنید که تا زمانی که دندان در دهان است می‌توان ارتودنسی را انجام داد و به قول معروف هیچ وقت دیر نیست. پیشنهاد انجمن ارتودنسی آمریکا این است که اولین ویزیت ارتودنسی باید با مشاهده اولین مشکل ارتودنسی صورت گیرد که این معاینه نباید دیرتر از 7 سالگی انجام شود.. ممکن است شروع درمان ارتودنسی در 7 سالگی ضروری نباشد، اما معاینه دقیق در تعیین بهترین زمان شروع درمان کمک می کند. معاینه زودهنگام باعث تشخیص بموقعع مشکلات شده و فرصت زیادی برای درمان فراهم می کند. مداخله ماهرانه در الگوی رشد بیمار می تواند باعث هدایت رشد و تکامل شده و از بروز مشکلات شدیدتر در اینن دوره جلوگیری کند. در 7 سالگی، اولین دندان آسیاب بزرگ در محیط دهان ظاهر می شود که نقش مهمی در جویدن و تثبیت الگوی جفت شدن دندان ها دارد. در این هنگام متخصص ارتودنسی قادر است روابط دندان ها و فکین را ارزیابی کند.

زمان درمان بستگی به نوع ناهنجاری ، شدت مشکل ، دارد. اگر سن بیمار کمتر باشد درمان راحت تر، کوتاه تر و موفقیت آمیز تر خواهد بود. در بیمارانی که دارای مشکل فکی هستند حتما باید بیمار را قبل از بلوغ معاینه کرد. در مورد پسرها 9 سالگی و در مورد دختر ها 8 سالگی معمولا مناسب ترین زمان است. ولی براساس نوع ناهنجاری می توان زودتر هم انجام شود به عبارت دیگر در بعضی از موارد باید درمان را حتی زودتر از 8-9 سالگی شروع کرد که نوع ناهنجاری تعیین کننده آن است. اگر متخصص ارتودنسی درر بیمار مشکل فکی را تشخیص دهد، باید با کمک دستگاه های ارتودنسی مشکل فکی بیمار درمان شود چراکه در صورت عدم درمان در زمان مناسب، دیگر نمی توان مشکلل بیمار را فقط با ارتودنسی درمان کرد و بیمار نیاز به جراحی فک خواهد داشت. بنابراین ویزیت به موقع در درمان ناهنجاری های دندان و فک بسیار اهمیت دارد ولی اگر بیمارر دارای مشکل فکی نباشد و فقط دندان های او نیاز به درمان برای ردیف شدن داشته باشند در آن موقع می توان درمان را در هر سنی انجام داد گرچه در آن شرایط هم بهترر است درمان را در محدوده 10 تا 12 سالگی شروع کرد. بنابراین بیماری که مشکل دندانی دارد، میتواند درمان را در هر سنی به شرطی که مشکلات لثه ای نداشته باشد انجام دهد ولی اگر مشکل فکی در سنین بزرگسالی وجود داشته باشد دیگر درمان ارتودنسی به تنهایی کارساز نخواهد بود و در آن زمان بیمار نیاز به جراحی به همراه ارتودنسی خواهد داشت. اگر مشکل فکی بیمار در سنین قبل از بلوغ تشخیص داده شود می توان با ارتودنسی به تنهایی و بدون نیاز به جراحی فک، بیمار را درمان کرد. مجدداًً تاکید می شود اگر بیماران که مشکل اسکلتی در فک‌هایشان دارند، در سنین رشد و قبل از بلوغ به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند، درمان موفق‌تری خواهند داشت و می‌توانن از فرآیند رشد در درمان ارتودنسی استفاده کرد. در بیماران بزرگسال، اگر مشکل دندانی است می‌توان با درمان‌های غیرجراحی مانند براکت و سیم مشکل را حل و دندان‌ها راا مرتب کرد ولی اگر مشکل مربوط به اسکلت فک‌ها باشد، در یک فرد بالغ باید نخست مشکلات دندانی را با ارتودنسی اصلاح و به دنبال آن با جراحی موقعیت فک‌ها را اصلاح کرد.