ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت,ارتودنسی متحرک,ارتودنسی نامرئی,طرح لبخند

ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت,ارتودنسی متحرک,ارتودنسی نامرئی,طرح لبخند

ارتودنسی و متخصص ارتودنسی

ارتودنسی و متخصص ارتودنسی

ارتودنسی یکی از روش‌های درمانی در دندانپزشکی است که برای اصلاح نامنظمی‌های دندانی به کار می‌آید. این روش نه‌تنها باعث منظم و زیباتر شدن دندان‌ها می‌شود، بلکه می‌تواند از خرابی و پوسیدگی دندان‌ها هم جلوگیری کند، چراکه دندان‌های نامنظم، می‌تواند باعث خراب شدن زودتر دندان‌ها (به‌علت گیر کردن غذا) و ایجاد مشکلاتی در دستگاه گوارش و سایر دستگاه‌های بدن شود. پس در خیلی از اوقات بنا به صلاحدید متخصص ارتودنسی برای اصلاح نامنظمی دندان‌ها یا جفت شدن‌شان و تصحیح مشکلات فکی-دندانی از روش ارتودنسی کمکک  می‌گیریم. 

 

متخصص ارتودنسی چه کسی است؟

در‌واقع ارتودنسی رشته‌ای تخصصی از دندانپزشکی است و این علم با مرتب کردن دندان‌ها یا مشکلات مربوط به جفت شدن دندان‌ها، سر و کار دارد. دندانپزشکان در دوره تحصیلات خود در رشته دندانپزشکی، آموزش «اصول درمان‌های تخصصی ارتودنسی» را فرا می‌گیرند و درصورت ادامه تحصیل می‌توانند در رشته ارتودنسی، تخصص‌های مربوط به درمان و رفع مشکلات پیچیده دندان را فرا گیرند. در مجموع متخصص ارتودنسی دارای تخصص در شناسایی و درمان مشکلات هماهنگی دندان‌ها و وضعیت قرارگیری آنها روی یکدیگر است.

 

انواع ارتودنسی ها:

دستگاه‌های ارتودنسی به دو دسته ثابت و متحرک تقسیم می‌شوند: ثابت به روشی گفته می‌شود که فرد قادر است وسایل مربوطه را از دهان خارج کند و مجدد در دهان قرار دهد؛ اما ارتودنسی ثابت، به ارتودنسی گفته می‌شود که براکت‌ها به دندان متصل شده و قابل خارج شدن از دهان نیستند. رایج‌ترین درمان ارتودنسی، درمان ارتودنسی ثابت است.  مدتی است در دنیای دندانپزشکی ارتودنسی به‌نام ارتودنسی نامرئی  وجود دارد که به ارتودنسی گفته می‌شود که از مواد پلاستیک شفاف و سخت برای ردیف کردن دندان‌‌ها استفاده می‌شود. ارتودنسی نامرئی از پلاستیک شفاف ساخته شده و به همین خاطر تقریبا غیر‌قابل رویت است.

 

کدام نوع درمان ارتودنسی ارجحیت دارد؟

هر کدام از این روش‌های درمانی ارتودنسی موارد تجویز خاص خود را دارد. روش متحرک بیشتر برای بیماران زیر 12 تا 14 سال کاربرد دارد و بعد از آن به‌دلیل تثبیت نسبی ساختمان‌های استخوانی فک‌ها عملا روش ارتودنسی متحرک تاثیر زیادی دربر نخواهد داشت. برای بیمارانی که بالاتر از این سن هستند معمولا درمان ثابت تجویز می‌شود تا دندان‌ها در وضعیتی منظم‌تر درر  فک قرار گیرند.

 

ارتودنسی درد دارد؟!

برخی افراد به‌دلیل مشکلات دندانی که دارند باید برای درمان جدی به دندانپزشکی مراجعه کنند و در صورت نیاز از روش ارتودنسی بهره‌مند شوند؛ اما متاسفانه خیلی از افراد به‌دلیل ترس از درد احتمالی از انجام این کار سر باز می‌زنند، اما بهتر است بدانیدکه اندک زمانی پس از اینکه بریس ارتودنسی تنظیم شد، دندان معمولا درد می‌گیرد، اما این درد پس از مدتی برطرف می‌شود. حتی اگر فردی در روز اول درمان دچار درد شود، می‌تواند زیر‌نظر متخصص ارتودنسی از مسکن‌های مجاز برای کنترل درد استفاده کند.

 

طول درمان ارتودنسی به چه صورت است؟

طول درمان ارتودنسی برای همه افراد یکسان نیست و به عوامل مختلفی بستگی دارد. با این حال بسته به میزان مشکل، شرایط بیمار و سن بیمار این زمان متغیر است. اما هرچه سن بیمار بالاتر باشد دوره درمان ارتودنسی به نسبت ممکن است طولانی‌تر باشد.

 

سن مناسب برای ارتودنسی چه سنی است؟

ارتودنسی را می‌توان در هر سن انجام داد اما زمان درمان بستگی به نوع ناهنجاری دارد. البته نوع ناهنجاری نیز در تشخیص زمان درمان بسیار با‌اهمیت است. اگر سن بیمار کمتر باشد درمان راحت‌تر، کوتاه‌تر و موفقیت‌آمیزتر خواهد بود. در بیمارانی که مشکل فکی دارند حتما باید بیمار را قبل از بلوغ معاینه کرد.

 

نکاتی که باید در طول درمان ارتودنسی رعایت کنید:

اولین نکته‌ای که باید به آن اشاره کنیم، داشتن بهداشت منظم است. در درمان ارتودنسی رعایت بهداشت دهان و دندان حرف اول را می‌زند. تمیز کردن دندان‌های دارای دستگاه ارتودنسی ثابت مشکل‌تر از تمیز کردن دندان‌های بدون دستگاه ارتودنسی است، ولی با رعایت بهداشت مناسب می‌توان از ایجاد مشکلات دندانی مانند پوسیدگی و مشکلات لثه جلوگیری کرد.

 غذاهای سخت مانند چیپس، آجیل، بلال، ذرت بو داده، ته‌دیگ و... می‌توانند موجب آسیب به دستگاه‌های ارتودنسی شوند. برای خوردن بعضی غذاهای سفت مانند سیب یا هویج می‌توان آنها را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کرد. وجود مواد غذایی شیرین در مجاورت براکت‌های ارتودنسی و سیم‌ها و تمیز نکردن آنها می‌‌تواند شانس ایجاد پوسیدگی دندان‌ها را افزایش دهد.

هنگام ورزش‌هایی که احتمال ضربه وجود دارد از محافظ‌های مخصوص دهان باید استفاده شود. برای کودکان در حال ورزش، باید از محافظ مخصوص دهان استفاده کرد.

 طی درمان‌های ارتودنسی چون دندان‌ها در استخوان فک حرکت می‌کنند‌، مقداری لقی در دندان‌ها ایجاد می‌شود که از نظر علمی طبیعی است و در پایان درمان دیگر لقی مشاهده نخواهد شد.

 مسواک‌هایی در بازار وجود دارند که موهایی که در بخش مرکزی سر مسواک قرار دارند، کوتاه‌تر از موهایی هستند که در محیط قرار دارند بنابراین شما می‌توانید سر این مسواک‌ها را روی براکت‌های ارتودنسی (نگین‌ها) منطبق کرده و اطراف براکت‌ها را به‌راحتی تمیز کنید.

هزینه و قیمت ارتودنسی دندانها

هزینه و قیمت ارتودنسی دندانها

بسیاری از بیمارانی که به ارتودنسی دندان نیاز دارند، از گرفتن وقت ملاقات برای مراجعه به دندانپزشک ابراز نگرانی می کنند. بخشی از این نگرانی به طور کلی مربوط به عدم اطمینان آن ها از روش های ارتودنسی می باشد. سایر بیماران نیز به علت نگرانی از مسائل مالی این روش مردد هستند. قبل از استفاده از هر گونه خدمات بیماران می خواهند بدانند که "هزینه ی ارتودنسی دندان چقدر است؟"

برخلاف خرید یک اتومبیل، پاسخی قطعی در مورد هر بیمار برای این سوال که "هزینه ی ارتودنسی چقدر است؟" وجود ندارد.  روش درمانی و مراحل ارتودنسی برای هر فرد منحصر به خود اوست و متغیرهای زیادی در هزینه های نهایی ارتودنسی شما تاثیر گذار  خواهند بود. در ادامه اطلاعاتی را به شما ارائه خواهیم داد که می تواند به شما در این زمینه کمک کند. البته بهترین راه برای کسب اطمینان در این زمینه مشاوره با متخصص ارتودنسی می باشد.

عوامل موثر در هزینه ارتودنسی

عوامل زیادی بر هزینه ارتودنسی تاثیرگذار خواهند بود. روش درمانی شما به گونه ای طراحی می شود که بتواند مشکلات  مربوط به دهان، دندان و فک که منحصر به خود شما است را درمان کند. نوع و میزان اصلاحاتی که لازم است توسط متخصص ارتودنسی بر روی دهان و دندان شما صورت گیرد، می تواند تاثیر زیادی بر هزینه های نهایی این روش داشته باشد. در زیر به چندد  عامل اشاره شده است:

  • سن بیمار و میزان کار پایه که لازم است قبل از ارتودنسی انجام شود، از عوامل مهم می باشد. چنانچه در ابتدا باید دندان های شیری، دندان های عقل و یا سایر دندان ها کشیده شوند، هزینه ی درمانی ارتودنسی افزایش خواهد یافت.
  • میزان نیاز دندان های شما به صاف شدن نیز بر هزینه ها تاثیر می گذارد. چنانچه فک شما نیاز به تنظیم شدن دارد، می تواند بر هزینه های ارتودنسی تاثیر بگذارد.
  • عامل دیگری که در هزینه ی ارتودنسی تاثیر می گذارد، مدت زمانی است که شما به استفاده از دستگاه ارتودنسی نیاز دارید. واضح است که هرچه زمان استفاده از دستگاه ارتودنسی بیشتر باشد، به مراقبت و تنظیم بیشتری نیاز دارد، در نتیجه هزینه ی ارتودنسی شما افزایش خواهد یافت.

نقش بیمار در هزینه های درمان ارتودنسی

شما در مورد نحوه ی تنظیم و اصلاح دندان ها و فک خود چندان حق انتخاب ندارید، اما در مواردی می توانید با توجه به روش درمانی ارتودنسی خود گزینه هایی را انتخاب کنید که می تواند در هزینه ی شما تاثیرگذار باشد. امروزه بیش از پیش گزینه هایی برای انتخاب نوع براکت های ارتودنسی مورد استفاده برای صاف کردن دندان ها وجود دارد. براکت های لینگوآل، ارتودنسی سرامیکی و نامرئی  جایگزین هایی برای براکت های ارتودنسی فلزی  قدیمی می باشند.

پس از این که متخصص ارتودنسی در مورد لزوم درمان با شما صحبت کرد، می توانید یکی از این گزینه ها را انتخاب کنید. هر کدام از این گزینه ها دارای جوانب مثبت و منفی و همچنین هزینه های خاص خود است.   شرکت بیمه ی شما همچنین ممکن است هزینه ی برخی از این گزینه های ارتودنسی را پوشش دهد و برخی دیگر را نه، و یا ممکن است درصدهای مختلفی از از هر گزینه را بازپرداخت کند.

علاوه بر این، چگونگه مراقبت شما از براکت های ارتودنسی می تواند در هزینه های درمان تاثیرگذار باشد. چنانچه از دستورالعمل های متخصص خود پیروی نکنید، ممکن است مدت زمان درمان را طولانی تر کنید و زمان درمان ارتودنسی هم تاثیر مستقیمی بر هزینه ی پرداختی دارد.

پرداخت هزینه درمان ارتودنسی

با در دسترس بودن گزینه های مختلف برای کمک به پرداخت هزینه های درمان ارتودنسی، می توان گفت که اغلب افراد می توانند از داشتن لبخندی زیبا بهره مند شوند.

مشاوره با یک متخصص حرفه ای، بهترین راه برای تعیین دقیق هزینه ی ارتودنسی شما خواهد بود.

برای ما باعث خوشحالی خواهد بود که بتوانیم یک جلسه ی مشاوره برای شما برنامه ریزی کنیم تا بتوانیم تخمین کاملی از هزینه های ارتودنسی مورد نیاز را به شما ارائه کنیم و در نتیجه شما بتوانید از میزان هزینه درمانی ارتودنسی خود اطمینان حاصل کنید.

ما به شما تعهد می دهیم که هر کاری از دستمان بربیاید انجام دهیم تا استفاده از دستگاه ارتودنسی برای شما مقرون به صرفه باشد. هدف ما این است که هزینه ها را به صورت ماهانه و قسطی دریافت کنیم تا متناسب با بودجه ی شما باشد. پس در این مورد نگرانی نداشته باشید.

نکاتی برای کاهش هزینه های ارتودنسی تا حد امکان:

  • از دستورات متخصص ارتودنسی پیروی کنید.
  • در تمامی جلسات ملاقات با متخصص ارتودنسیخود شرکت کنید.
  • از مصرف غذاهایی مثل شکلات های سفت، سبزیجات سفت و غذاهای چسبنده که ممکن است باعث شکستگی دستگاه ارتودنسی شود، پرهیز کنید. همچنین از مصرف سودا و نوشابه های ورزشی که باعث ایجاد لکه های سفید بر روی دندان می شوند، خودداری کنید. در صورت لزوم برای تعمیر سیم ها و براکت های دستگاه ارتودنسی، هرچه سریعتر به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید.
  • از کش های لاستیکی ارتودنسی استفاده کنید.
  • از توصیه های متخصص ارتودنسی خود در مورد حفظ بهداشت دهان و دندان و مراجعه به دندانپزشک برای تمیز کردن و بررسی دستگاه، پیروی کنید.
  • به خاطر داشته باشید که پیگیری درمان ارتودنسی طبق برنامه، می تواند به کاهش هزینه ها کمک کند.

 

ارتودنسی و کشیدن دندان

ارتودنسی و کشیدن دندان

برخی بیماران تنها با گذاشتن بریس  یا پلاک در دهان می‌توانند به لبخند رویایی خود دست یابند؛ اما در موارد به‌هم فشردگی شدید دندان‌ها یا دیگر مشکلات کاهش دهنده فضای اختصاص یافته به دندان‌ها در دهان ممکن است چاره‌ای جز کشیدن دندان باقی نماند.

متخصص ارتودنسی در بررسی اولیه به دقت و به طور کامل دندان‌ها را معاینه می‌کند و به کمک تصاویر رادیولوژی تصمیم  می‌گیرد که آیا ضرورتی برای کشیدن دندان وجود دارد یا خیر. فرایند طرح‌ریزی برنامه درمان ارتودنسی برای هر بیمار منحصر به فرد است و به شرایط و وضعیت دندان‌های هر بیمار بستگی دارد. 

علل لزوم کشیدن دندان برای ارتودنسی

چنانچه فضای کافی در قوس دندانی وجود نداشته باشد،کشیدن دندان به احتمال زیاد برای ارتودنسی ضرورت خواهد یافت. به هم فشردگی یا ازدحام گاهی آن‌قدر شدید است که تمام دندان‌ها در قوس جا نمی‌شوند و بنابراین کشیدن دندان ضرروت بیشتری می‌یابد. به علاوه گاهی علی‌رغم آن که به کمک ارتودنسی  امکان جای دادن و مرتب کردن تمام دندان‌ها در قوس دندانی وجود دارد، اما احتمال دارد نگه داشتن تمام دندان‌ها به پایداری دندان‌ها، بافت لثه یا زیبایی دندان‌ها یا بافت نرم آسیب ‌بزند؛ برای مثال در صورت از پایین جلو بودن دندان‌های پیشین و حالت قیفی داشتن دندان‌های پیشین، بیشتر رو به جلو راندن آنها برای جای گرفتن در فضای تنگ موجود تنها بدشکلی را شدیدتر خواهد کرد. ضمناً این موضوع اثبات شده است که بیش از حد رو به جلو راندن دندان‌ها احتمال بازگشت به حالت اولیه را افزایش خواهد داد و در نهایت نتیجه‌ای ناخوشایند و نازیبا به دست خواهد آمد.

اصلاح بایت (منظم کردن دندان‌ها)، اصلاح خط میانی بین دندان‌ها یا بهبود بافت نرم/ نیمرخ از دیگر دلایل کشیدن دندان در ارتودنسی به شمار می‌آید. تصمیم‌گیری در مورد کشیدن دندان فرایندی پیچیده است و باید بر مبنای تمام اطلاعات و تصاویر  گردآوری شده در جلسه‌های پیشین ارتودنسی انجام شود. بایت، خط میانی، شدت به‌هم‌فشردگی، وضعیت فک‌ها و دندان‌ها، احتمال رشد کردن دندان‌ها،  اندازه و بزرگی دندان‌ها، بافت نرم/ نیمرخ و ویژگی‌های دیگر پیش از اتخاذ تصمیم نهایی به دقت مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و سپس بهترین برنامه درمانی ارتودنسی تهیه می‌شود.

اگر لازم باشد دندانی که کاملاً درآمده و از لثه بیرون است، کشیده شود، عمل نسبتاً ساده و بدون نیاز به مداخله جراحی خواهد بود. اما اگر  دندان عقل نهفته باشد یا عامل‌های دیگری کشیدن دندان را دشوار سازد، متخصص ارتودنسی بیمار را به جراح  دهان، فک و صورت معرفی می‌کند.

بیماران گاهی تمایل دارند دندان‌های عقل‌شان پیش از درمان ارتودنسی کشیده شود. بسیاری از بیماران تصمیم می‌گیرند با کشیدن دندان‌های عقل نهفته از بروز مشکل‌های احتمالی در آینده جلوگیری کنند. کشیدن دندان‌های عقل پیش از ارتودنسی مانع برگشت احتمالی دندان‌ها به وضعیت اولیه می‌شود.

هر مورد ارتودنسی منحصر به فرد است و متخصص باید هر بیمار را به دقت معاینه کند تا بتواند مناسب‌ترین برنامه درمانی را طرح‌ریزی کند. برنامه درمان در بعضی موارد لزوم کشیدن دندان برای ارتودنسی را نیز دربرمی‌گیرد. بیمارانی که نگران این بخش از درمان ارتودنسی هستند، باید در جلسه‌های نخست به تفصیل با متخصص ارتودنسی در مورد نوع درمان در نظر گرفته شده صحبت کنند.

کشیدن دندان در کودکان و بزرگسالان

شروع درمان ارتودنسی در سنین پایین احتمال ضروری بودن کشیدن دندان کودکان را کاهش می‌دهد. برای مثال با استفاده از  وسیع کننده (اکسپندر) می‌توان کام یا سقف دهان را عریض کرد و پیش از تهیه بریس یا پلاک ارتودنسی، فضای کافی را برای تمام دهان‌ها ایجاد کرد تا دیگر کشیدن دندان لزومی نداشته باشد.
اما با افزایش سن بیمار ایجاد فضای بیشتر برای جای دادن تمام دندان‌ها در فک باریک مشکل‌تر می‌شود. بنابراین جهت دستیابی به نتیجه مطلوب چاره‌ای جز کشیدن یک یا چند دندان باقی نمی‌ماند.

ارتودنسی و کشیدن دندان عقل

دندان‌های عقل سومین مجموعه از دهان‌های آسیا هستند که معمولاً در سن ۱۷ تا ۲۵ سالگی درمی‌آیند. بر حسب تصادف این بازه سنی زمان مطلوب ارتودنسی است و بسیاری یا پیش از این استفاده از بریس ارتودنسی را شروع کرده‌اند یا به زودی مدت استفاده از بریس به پایان خواهد رسید. بعید است در این گروه سنی شاهد رویش دندان جدید باشیم.

دندان‌ عقل داشتن ویژگی به جا مانده از دورانی است که انسان‌ها فک‌های بزرگ‌تری داشتند و بیشتر برگ می‌جویدند. دندان‌های عقل معمولاً به دندان‌های آسیایی که پیش از این کاملاً مرتب بودند فشار می‌آورند یا بیش از نیمی از آنها در لثه باقی می‌ماند. احتمال انحراف در رویش دندان‌های عقل یا نهفته بودن آنها بسیار زیاد است که بر روی دندان‌های مجاور نیز اثر می‌گذارد. بااین حال دندان‌های عقل را نمی‌توان عامل کج شدن دندان‌های پیشین دانست. فشار دندان‌های عقل روی دندان‌های آسیا از بخش عقب دهان آن‌قدر شدید نیست که بر روی دندان‌های پیشین اثر بگذارد.

بنا به دلایل اشاره شده بسیاری بر این باوراند که دندان‌های عقل درمان کنونی یا انجام گرفته ارتودنسی را مختل می‌سازد. اما در واقع عامل‌های دیگری نیز ارتودنسی را تحت الشعاع قرار می‌دهد؛ فک در حدود ۲۰ سالگی آخرین جهش رشد را از سر می‌گذراند که گاهی کج شدن و انحراف دندان‌ها را در پی دارد. به علاوه ۲۰ سالگی سنی است که بسیاری از افراد به عمد یا به سهو فراموش می‌کنند، برای حفظ حالت دندان‌ها شب‌ها بریس ارتودنسی را در دهان بگذارند.دندان‌های عقل در بسیاری موارد به شیوه‌ای بی‌ضرر و کاملاً صحیح درمی‌آید، مرتب و مستقیم رشد می‌کند و اختلالی در بایت یا نظم دندان‌ها و درمان ارتودنسی پیشین ایجاد نمی‌کند. در چنین حالتی هیچ مانعی برای استفاده از بریس وجود ندارد.

دلایل متعددی برای کشیدن دندان عقل وجود دارد. چنانچه دندان‌ها پیش از این به‌هم فشرده و فک کاملاً رشد کرده باشد،  متخصص ارتودنسی پیشنهاد می‌کند دندان‌های عقل پیش از بیرون آمدن از لثه جراحی شود؛ گاهی نیز دندان‌های عقل را پیش از استفاده از بریس ارتودنسی برای جلوگیری از بروز مشکل‌های آتی می‌کشند. کشیدن دندان‌های عقل دلایل متعدد دیگری نیز دارد که ارتباطی با بریس ندارد. چنانچه دندان نیمه درآمده باشد یا باعث ناراحتی شود، کشیدن آن ضرورت می‌یابد. دندان‌های عقل را باید مانند دیگر دندان‌ها مسواک زد و نخ دندان کشید، چرا که اگر به خوبی تمیز نشوند، می‌پوسند و باید جهت جلوگیری از آسیب زدن به دندان‌های مجاور کشیده شوند.

هر مجموعه بریس ارتودنسی مختص هر بیمار تهیه می‌شود و تصمیم‌گیری در مورد کشیدن دندان‌های عقل نیز جامعیت ندارد و باید مورد هر بیمار به دقت بررسی شود. در صورت بروز احساس ناراحتی در دندان‌ها یا رویش دندان‌های عقل تردید به دل راه ندهید و با متخصص ارتودنسی تان تماس بگیرید. اگرچه ممکن است دندان‌های عقل تأثیری بر روی درمان ارتودنسی نداشتهه  باشد، اما احتمال دارد رویش آنها بهداشت و سلامت کلی دهان و دندان را به خطر بیاندازد.

 

ارتودنسی در بارداری

ارتودنسی در بارداری

بارداری یکی از شگفت‌انگیزترین مراحل زندگی بانوان است. اگر در طول دوره درمان ارتودنسی دندان‌ها متوجه شدید، که به  زودی مادر خواهید شد، هیچ دلیلی برای صرف نظر کردن از ارتودنسی وجود ندارد.

ارتودنسی در بارداری کاملاً ایمن است و اگر درمان را پیش از باردار شدن شروع کرده‌اید، حتماً پزشک را از این خبر  هیجان‌انگیز آگاه کنید تا وی با ایجاد تغییرات لازم در برنامه بتواند به خوبی روند درمان ارتودنسی را مدیریت کند. اما نکته ضروری این است که شما باید دندان‌های خود را کاملاً تمیز نگه دارید و بهداشت دهان و دندان را به دقت رعایت کنید. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان در قبل از ارتودنسی بارداری با وجود پلاک و سیم در دهان به اندازه کافی مشکل بوده است؛ در شرایط جدید  نیز به دلیل تغییرات هورمونی واکنش بدن به پلاک و باکتری دگرگون می‌شود و در نتیجه احتمال بروز بیماری‌های پریودنتال (بیماری لثه) و ورم لثه افزایش می‌یابد. در صورت لزوم تردید به دل راه ندهید و طی ۹ ماه بارداری چند بار برای پاکسازی دندان‌ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید و مطمئن باشید که هزینه صرف شده ارزش داشتن لبخندی زیبا را دارد.

مسئله دیگر رادیولوژی است  که به سادگی قابل حل است... تنها کافی است به متخصص ارتودنسی بگویید که باردار هستید تا دیگر تا زمان زایمان دستور انجام رادیولوژی ندهند. البته اگر هنوز درمان را شروع نکرده‌اید، بهتر است دست نگه دارید تا نوزادتان متولد شد، چون پیش از شروع ارتودنسی عکسبرداری برای تشخیص نوع درمان ضروری است و همان طور که می‌دانیدد  استفاده از اشعه ایکس در دوران باردرای مضر است.

عامل‌های دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر بگیرید. احتمالاً در سه ماهه نخست حالت تهوع آزارتان خواهد داد، و این حالت با گذاشتن پلاک یا سیم ارتودنسی در دهان تشدید می‌شود. اما حالت تهوع صبحگاهی در پایان سه ماه اول به تدریج از بین می‌رود و می‌توانید درمان ارتودنسی را ادامه دهید.
گاهی اوقات کشیدن دندان در طول ارتودنسی ضرورت می‌یابد که جای نگرانی نیست و عملی بسیار ساده و ایمن است.
 
پس از تهیه بریس یا پلاک ارتودنسی و در دهان گذاشتن آن نیاز به مصرف هیچ گونه دارو یا رعایت رژیم غذایی خاصی نیست. بنابراین می‌توانید درمان ارتودنسی را با خیال آسوده ادامه دهید؛ فقط به خاطر داشته باشید که در ابتدا و بلافاصله پس از گذاشتن بریس باید غذاهای نرم میل کنید. از یاد نبرید که اگر ارتودنسی را متوقف کنید و بریس را از دهان دربیاورید، ممکن است پس از متولد شدن فرزندتان فرصت چندانی برای مراجعه به مطب متخصص ارتودنسی نداشته باشید.
 

ده سوالی که درباره ارتودنسی میپرسند

ده سوالی که درباره ارتودنسی میپرسند

 

ارتودنسی یکی از مهمترین رشته های تخصصی دندانپزشکی است. همچنین اولین تخصص معرفی شده در دندانپزشکی می باشد. کار ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت شدن  نامناسب دندانهاست. این امر می تواند ناشی از موقعیت نادرست دندانها و یا دو فک نسبت به هم باشد یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد.
درمان های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندانها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبه ی دیگر می توان درمانهای ارتودنسی را به درمان با دستگاه های ثابت و متحرک تقسیم نمود. دستگاه های ثابت دستگاه هایی هستند که در طول درمان ارتودنسی نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزایی اصلی تشکیل دهنده ی آنها براکت ارتودنسی و سیم می باشد. براکت ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده میشوند. در بین مردم از اصطلاح سیمم کشی یا سیم بستن دندان هم برای اشاره به ارتودنسی استفاده می‌شود. دستگاه های متحرک انواعی هستند که بیمار می تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز متخصص ارتودنسی محدود به زمان های کوتاهی مانند زمان غذا خوردن یا مسواک زدن باشد.این نوع دستگاه ها در بین مردم به "پلاک" مشهورند.

 
    
۱۰ سوالی که درباره ارتودنسی می پرسند 
 حتما شما هم وقتی دندان هایتان را ارتودنسی کردید، سوال های زیادی درباره زندگی با این سیم ها داشته اید. این نوشته به ۱۰ سوال و جواب رایج درباره همین موضوع می پردازد. 

۱) ارتودنسی طول عمر دندان ها را افزایش می دهد؟ 
 مرتب کردن دندان ها و ارتودنسی موجب قرار گرفتن آنها در موقعیت مطلوب داخل فک می شود که نتیجه آن پخش متوازن نیرو در تمام جهات و کاهش فشار روی ریشه دندان ها است. از طرف دیگر منظم شدن دندان ها به تمیز کردن آنها نیز کمک خواهد کرد. 

۲) ارتودنسی موجب برطرف کردن مشکلات گوارشی هم می شود؟ 
 در حالت عادی هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس است. چنانچه در بیماری این وضعیت دندان وجود نداشته باشد غذا به خوبی آسیاب نشده و هضم غذا و در نتیجه گوارش آن با مشکل روبه رو می شود. درمان ارتودنسی، باعث ایجاد تماس های مناسب و در نتیجه افزایش تاثیر جویدن خواهد شد. 

۳) ارتودنسی باعث درمان مشکلات عضلانی هم می شود؟ 
 افرادی که بیشتر فعالیت خود را با دست راست انجام می دهند عضلات قوی تر با حجم بزرگ تر نسبت به دست چپ دارند اما چون دست ها زیر لباس قرار می گیرند تاثیر زیاد و قابل توجهی در بیننده به وجود نمی آورند. حال اگر شخصی به دلایل مختلف مانند عادت کردن یا کوچک بودن فک و... با دندان های یک طرف غذا بخورد، به مرور زمان عضلات یک طرف از طرف دیگر بزرگ تر و صورت وی نامتقارن می شود و چون در برخوردهای اجتماعی صورت اولین قسمتی است که مورد توجه قرار می گیرد، باید حتما نسبت به رفع این مشکل اقدام کرد. البته مشکلات عضلانی زیادی در سیستم جونده شناخته شده اند که با روش های ارتودنسی قابل درمان هستند. 

۴) سن مناسب درمان ارتودنسی چه سنی است؟ 
درمان ارتودنسی را می توان از اواخر ۳ سالگی تا زمانی که دندان ها وجود دارند، انجام داد. در سنین پایین و دوره دندان های شیری معمولا برای رفع عادات مضر مانند مکیدن انگشت یا پستانک از دستگاه های ساده ارتودنسی استفاده می شود. پس از آن از حدود ۶ سالگی یعنی زمانی که اولین دندان دائمی (دندان آسیا) رویش پیدا کرد. تغییرات اسکلتال در محدوده سنی خاصی امکان پذیر است و معمولا متخصص ارتودنسی پس از حذف عامل به وجودآورنده نسبت به تغییرات ابعاد فکی در جهت های مختلف اقدام می کند. تا حدود سنین ۱۲ تا ۱۵ سالگی میی توان تغییرات اسکلتال و عضلانی مانند بزرگ کردن فک را در بیماران انجام داد.
بهترین سن درمان ارتودنسی با دستگاه ثابت، حدود ۱۲ سالگی است. پس از ۱۲ سالگی با افزایش سن بیمار درمان ها باید محافظه کارانه تر انجام شوند. معمولا پس از ۳۰ سالگی اندکی تحلیل استخوان در فک روی می دهد و متخصص ارتودنسی  باید نسبت به نحوه درمان، انتخاب نوع درمان و وجود محدودیت ها به بیمار اطلاعات کامل را بدهد. 

۵) پلاک های متحرک و سیم ارتودنسی چه فرقی با هم دارند؟ 
 دستگاه متحرک حین درمان توسط بیمار قابل خارج شدن و جای گذاری است اما نوع ثابت را فقط متخصص ارتودنسی می تواند جای گذاری کند و در پایان درمان از دهان خارج کند. 

۶) نحوه عملکرد دستگاه های ارتودنسی چگونه است؟ 
 دستگاه های ارتودنسی با اعمال نیرو روی دندان موجب جابه جایی آنها می شوند. این نیروها در حد نیروهای بیولوژیک هستند و دندان پزشک با اطلاع کامل از میزان آنها و محاسبه با روش های خاص درمانی اقدام به اعمال آنها می کند. پس از هر جلسه درمانی ارتودنسی درد اندکی به وجود می آید که علت آن فعال سازی دستگاه توسط دندان پزشک است. 
معمولا این درد ۳ تا ۵۵ روز به طول می انجامد و تا فعال سازی بعدی از بین می رود. برای رفع این درد ارتودنسی می توان مسکن مصرف کرد. استفاده کوتاه مدت از داروهای ضدالتهاب هیچ گونه مغایرتی با درمان های ارتودنسی ندارد (استفاده بلند مدت از داروهای مسکن توصیه نمی شود). 

۷) آیا درمان ارتودنسی نیاز به آماده سازی قبلی بیماران دارد؟ 
 درمان صحیح ارتودنسی نیاز به نظم خاص و آماده سازی بیماران دارد. این آماده سازی شامل جرم گیری، ترمیم پوسیدگی ها، کشیدن دندان ها (در صورت نیاز) و آموزش بهداشت است. شرط اصلی درمان ارتودنسی موفق، همکاری بیمار و عمل به توصیه های دندان پزشک است. چون درمان ارتودنسی در مدت زمان نسبتا طولانی انجام می گیرد بنابراین علاقه و اشتیاق بیمار در به دست آوردن نتیجه ای خوب، تاثیرگذار است. 
 
۸) وظیفه بیماران حین درمان ارتودنسی چیست و آیا نیاز به رژیم غذایی خاصی است؟ 
 دستگاه های ارتودنسی حساس و آسیب پذیر هستند، پس بیماران باید در حفظ و نگهداری آنها کوشا باشند. از طرف دیگر برای جابه جایی یک دندان، ماه ها زمان لازم است. متاسفانه درر صورت آسیب دیدگی دستگاه ها در برخی موارد نتیجه چند ماه زحمت در عرض چند روز یا چند هفته از بین می رود. بنابراین باید در تمام طول مدت درمان ارتودنسی از خوردن غذاهای سخت و چسبناک مانند گز، سوهان و نظیر آن خودداری و به جای گاز زدن میوه ها آن را به تکه های کوچک تقسیم و از چنگال استفاده کرد. 

۹) آیا برای تمیز کردن دندان ها حین درمان ارتودنسی دستورالعمل خاصی وجود دارد؟ 
 معمولا پس از جای گذاری دستگاه های ارتودنسی به علت افزایش گیر غذایی، میزان باکتری و پلاک در محیط دهان افزایش می یابد و درنتیجه امکان پوسیدگی دندان ها زیاد می شود. بنابراین بیمار باید پس از هر وعده غذا دندان ها و دستگاه ها را به دقت تمیز کند. برای این کار می توان از مسواک معمولی یا مسواک مخصوص ارتودنسی که باعث سهولت در تمیز کردن دندان ها می شود، بدون ضربه زدن، استفاده کرد و بهتر است قبل از خواب از دهان شویه فلوراید دار نیز استفاده شود. 

۱۰) تا چه اندازه امکان برگشت درمان های ارتودنسی وجود دارد و چه عواملی در آن دخالت دارند؟ 
 پس از اتمام یک دوره درمانی از وسایل و دستورالعمل های خاصی برای حفظ نتیجه درمان ارتودنسی استفاده می شود. متاسفانه برخی از بیماران پس از مشاهده نتیجه مطلوب به این دستورالعمل ها توجه کافی نمی کنند و سهل انگاری آنها باعث جابه جایی ناخواسته دندان ها می شود که میزان این جابه جایی متغیر است. در اینجا دوباره به اهمیت همکاری بیمار با دندان پزشک پی می بریم. نکته دیگر اینکه بدن انسان در برابر تغییرات ناگهانی واکنش های نامطلوبی نشان می دهد. بنابراین، بهتر است درمان های ارتودنسی به صورت آهسته و پیوسته انجام گیرند. عجله عامل شکست بسیاری از درمان های ارتودنسی است.